یکی از اهداف حسابداری ، تلخیص اطلاعات مربوط به منابع، دیون و تعهدات و حقوق صاحبان سهام در فواصل زمانی معین وارائه آن به صاحبان سهام وسایر سرمایه گذاران واشخاص ذینفع می باشد. گزارش وضعیت مالی یا ترازنامه یک واحد تجاری مستلزم تشریح حاکمیت آن واحد بر منابع اقتصادی وادعاهای موجود برآن منابع در یک مقطع زمانی خاص می باشد . گزارشی که همانند یک عکس ، ترسیم گر وضعیت مالی در لحظه خاصی از زمان بوده و به صورت وضعیت مالی یا ترازنامه مصطلح می باشد.
مفهوم وکاربرد ترازنامه
ترازنامه صورتحسابی است که وضعیت مالی واحد تجاری را در یک مقطع زمانی مشخص نشان می دهد.وضعیت مالی شامل اطلاعاتی در خصوص دارایی ها ، بدهی ها و حقوق صاحبان سرمایه است . از آنجایی که واژه ترازنامه صرفا مبین شکل ظاهری صورتحساب مزبور بوده ودلالت بر تهیه صورتحسابی می نماید که در آن جمع ستون های بدهکار وبستانکار با هم مساوی می باشد. عنوان “صورت وضعیت مالی” به عنوان یک واژه توصیفی جایگزین واژه “ترازنامه ” گردیده است. با این وجود واژه ترازنامه معمول ومتداول است .
اطلاعات ارائه شده در ترازنامه می تواند کمک قابل توجهی به استفاده کنندگان از جهت برآورد جریانهای نقدی آتی نماید. طبقه بندی اقلام در ترازنامه بر حسب دارایی های جاری و بلند مدت از نقطه نظر وضعیت آتی جریانهای نقدی درخور توجه می باشد.
در اینجا لازم به توضیح است که استفاده کنندگان صورتهای مالی به اشخاصی اطلاق می شود که جهت نیاز های اطلاعاتی متفاوت خود از گزارشهای مالی واز جمله ترازنامه استفاده می کنند.تامین نیازهای اطلاعاتی کلیه استفاده کنندگان از گزارش های مالی ممکن نیست ولیکن اعتقاد بر این است که در صورت تامین نیازهای اطلاعاتی سرمایه گذاران ، بخش اعظم نیازهای اطلاعاتی سایر استفاده کنندگان نیز تامین خواهد شد. سایر استفاده کنندگان از گزارشها و اطلاعات مالی شامل اعطا کنندگان تسهیلات مالی ، عرضه کنندگان کالا وخدمات ، مشتریان ،کارکنان واحد تجاری، دولت وموسسات دولتی، تحلیل گران مالی، بنگاه های اقتصادی و سایر استفاده کنندگان می باشد.